Nachtwandelingen
Stilte. De geur van warmte, een zwoele zomernacht. Opkomend geluid van stemmen en gegiechel. Een stoel wordt opzijgeschoven, metaal op steen. Kippenvel. Het volume van de muziek gaat omhoog. Onverstaanbaar gezang en gelach. Er wordt meegezongen. Het geluid van servies, de kassa piept nerveus. Fel licht in mijn gezicht. Een auto rijdt voorbij. Stoelen worden weer verschoven, het gelach en gepraat wordt luider en zwakt weer af. De muziek wordt uitgezet. Een deur valt dicht. Klik! De nacht laat zich weer in stilte horen. Mijn zoektocht gaat weer verder.
Stilte. De hitte van de dag is bijna door het duister verdreven. Een rolluik valt dicht. Een hond blaft. In de verte het geluid van een claxon. Stilte. Geschuifel van schoenen. Een deur gaat open, de deurbel rinkelt. Stemmen. Geroezemoes. Een kassa spuugt z’n lade uit en wordt weer met een klap dicht gegooid. Gemompel. Stilte. Geschuifel van schoenen, maar nu de andere kant op, het geluid ebt weg. Een kat miauwt, een hond blaft. Een autoportier slaat dicht. Ik druk op de knop. KliK! De stilte keert weer terug, teruggetrokken in de nacht. Ook ik trek me terug, terug in mijn zoektocht. Mijn camera gaat mee.
Stilte. Het gekrijs van een meeuw. Een monotoon gedreun op de achtergrond, in de verte. Stampende machines. Een koude windvlaag, ik zet mijn kraag omhoog. Mijn muts net over mijn oren. Klik!. De zee, aan de andere kant, vaag. Een meeuw en het monotone gedreun op de achtergrond. De stilte is weg. Was zij er wel? Ik stap verder, verder in mijn zoektocht. De zoektocht naar licht in de duisternis. Het licht gecreëerd door de mens. Ik ben op zoek naar dat licht, maar niet naar de maker. Het kunstmatig licht in een natuurlijke stilte. De stilte van de nacht, tijdens mijn nachtwandelingen. Samen met mijn camera.
~CB~
